Etyka łowiecka – jest jednym z elementów kultury łowieckiej. Stanowi zbiór zasad moralnych (kodeks etyczny), zawierający wzorce postępowania wobec: zwierzyny, myśliwych, pomocników, psa myśliwskiego, ptaka łowczego, środowiska naturalnego, organizacji łowieckiej oraz społeczeństwa. Obecnie jest nie tylko nakazem moralnym, ale również nakazem wynikającym z prawodawstwa. Współcześnie tworzone kodeksy etyczne w wielu dziedzinach życia wskazują na odchodzenie od etyki sytuacyjnej (rozpatrywanej w zależności od danej sytuacji) – w kierunku etyki normatywnej, formułującej określone wzorce i normy moralne w postaci zasad i kodeksów zachowań. Takim wzorcem zachowań moralnych jest Zbiór Zasad Etyki Łowieckiej.  

Na podstawie materiałów FACE [Łowiec Polski Nr.10 (1841) , październik 1999]

Celem tego kodeksu jest wspieranie etyki myśliwskiej, jako ważnego uzupełnienia systemu prawnego, bez względu na jego jakość. Myśliwy ponosi odpowiedzialność za naturalne dziedzictwo, które musi zostać przekazane przyszłym pokoleniom i musi przestrzegać nie tylko praw i przepisów łowieckich, lecz także praw rządzących równowagą ekologiczną. Myśliwy musi być świadomy swoich zobowiązań i odpowiedzialności w stosunku do przyrody w ogóle, a zwierzyny w szczególności, jak również w stosunku do innych osób i własności. Wysokie normy zachowania pomogą w zdobyciu uznania innych ludzi. Myślistwo, obecnie działalność rekreacyjna, kiedyś służyło zaspakajaniu potrzeb materialnych; w dzisiejszej Europie nieuchronnie zawiera element hodowlany. Ta zmiana w kierunku hodowlanej roli myśliwych już się rozpoczęła i powinna być wspierana.

Zasady postępowania

I. Przestrzegaj ograniczeń swoich praw polowania , gdyż są one podyktowane głownie przez ekologiczne wymagania zwierząt i ich środowiska.

1. Poluj tylko na gatunki łowne; strzelanie zwierząt należących do gatunków chronionych nie jest godne myśliwego.

2. Nie wiąż przyjemności polowania z liczbą pozyskanych zwierząt. Najlepszym myśliwym nie jest ten, który pozyskał najwięcej zwierzyny.

3. Przestrzegaj sezonów ochronnych, dozwolonych metod i granic polowania.

II. Zwierzynę traktuj z respektem.

1. Powstrzymuj się od wszelkich praktyk niezgodnych z prawem i etyką łowiecką.

2. Nie stosuj metod nieselektywnego lub masowego pozyskania.

3. Nie poluj, gdy liczebność zwierzyny lub zdolność przezywania u zwierząt są zmniejszone na skutek warunków naturalnych lub gdy wywołują one wyjątkowe nagromadzenie ułatwiające zabijanie w nadmiarze w stosunku do normalnej sytuacji. Ułatwiaj zwierzynie przetrwanie trudnych warunków.

4. Rozpoznaj zwierzynę przed strzałem.

5. Strzelaj tylko na normalne odległości i w normalnych warunkach strzeleckich.

6. Nie strzelaj w pobliżu granic terenów chronionych, które są niezbędne dla trwałej gospodarki łowieckiej.

7. Unikaj powodowania zbędnych cierpień zwierzynie i nie porzucaj zranionej lub martwej zwierzyny; organizuj systematyczne poszukiwania.

8. Wykorzystuj jak najlepiej zwierzynę, która pozyskałeś.

9. Nie poluj dla zysku.

III. Staraj się być myśliwym kompetentnym i odpowiedzialnym.

1. Poznaj ekologię gatunków zwierząt łownych.

2. Poznaj prawa i przepisy dotyczące łowiectwa i ochrony przyrody.

3. Uczestnicz w akcjach zbiorowych mających na celu nie tylko obronę interesów myśliwych, lecz także poprawę jakości zwierzyny.

4. Utrzymuj kontakty z władzami i stowarzyszeniami odpowiedzialnymi za myślistwo i ochronę przyrody.

5. Rozmawiaj z urzędnikami ochrony środowiska oraz członkami społeczności rolniczej i leśnej, by przestrzegali wymogów ochrony środowiska i zwierząt.

6. Bierz udział w badaniach naukowych nad zwierzyną.

7. Podnoś poziom wykształcenia i zachowania się młodych myśliwych przez nauczanie i dawanie przykładu.

IV. Bądź świadom swojej odpowiedzialności za naturalne dziedzictwo całej ludzkości.

1. Zwracaj szczególną uwagę na gatunki migrujące i na określone potrzeby gatunków przelatujących przez twój kraj.

2. Zwracaj uwagę na to, by tradycyjna metody polowań w każdym kraju uwzględniały ochronę gatunków migrujących.

3. Pomagaj w badaniach naukowych nad ptactwem migrującym, zwłaszcza odpowiadając na ankiety na temat liczebności i pozyskania oraz zwracając obrączki znalezione na ptakach strzelonych lub znalezionych martwych.

V. Jesteś odpowiedzialny za swoje działania: ściśle przestrzegaj przepisów bezpieczeństwa.

1. Gdy nie polujesz:

- pozostawiaj swą broń rozładowaną, jeśli to możliwe, rozłożoną i umieszczoną z dala od dzieci i dorosłych. To samo odnosi się do amunicji;

- podczas podróży miej broń rozłożoną i w futerale;

- utrzymuj swą broń w sprawności użytkowej.

2.Podczas polowania:

- stosuj najodpowiedniejszą broń i amunicję tak, tak by strzelanie było prawidłowe;

- upewnij się, czy lufy twej broni nie są zablokowane;

- stosuj się do instrukcji prowadzącego polowanie;

- nie zamykaj zamka, dopóki lufy nie są skierowane do dołu:

- nigdy nie noś broni w położeniu poziomym;

- otwórz i rozładuj broń przed pokonywaniem przeszkód;

- rozładuj broń i zostaw otwarty zamek, gdy przemieszczasz się z miejsca na miejsce podczas polowania;

- zlokalizuj swoich sąsiadów i wszystkich biorących udział w polowaniu oraz osoby postronne i upewnij się , że one wiedzą gdzie jesteś;

- nigdy nie strzelaj w gęstwinę ani kierunku innej osoby, nawet jeśli wydaje się pozostawać poza zasięgiem; zawsze upewnij się o ostatecznym celu swego pocisku;

- bądź świadomy rykoszetów( na zmrożonym lub skalistym gruncie itp. ).

VI. Zwracaj uwagę na innych:

1. Unikaj wyrządzania szkód na polach i w lasach (tratowanie plonów, niepokojenie zwierząt domowych, pozostawianie otwartych bram, itd.).

2. Chroń własność publiczną ( znaki, słupy ogłoszeniowe, linie telefoniczne, linie wysokiego napięcia)

3. Bądź uprzejmy i pomocny dla innych w otoczeniu.

4. Nie zaśmiecaj; zbieraj łuski po wystrzelonych nabojach.

5. Pomagaj w zapobieganiu szkodom wyrządzanym przez zwierzynę w plonach.

6. Dopilnuj, by wszelkie odszkodowania należne za takie szkody zostały wypłacone.

VII. Bądź dobrym gospodarzem.

A. Chroń i hoduj populacje zwierzyny.

1. Ograniczaj odstrzały, by uzyskać optymalne zagęszczenie różnych populacji i pozwolić na ich odnawianie.

2. Utrzymuj zdrowa, zrównoważoną i zróżnicowaną populację zwierzyny przystosowaną do miejscowych warunków.

3. Śledź dokładnie liczebności i jakość zwierzyny. 4. Doceniaj ważną role drapieżników.

5. Natychmiast informuj odpowiednie władze o wystąpieniu chorób.

6. Utrzymuj lub odnawiaj pogłowie zwierzyny z miejscowych źródeł, by uniknąć ryzyka genetycznego i zdrowotnego.

7. Nalegaj na organizacje przedstawicielskie, by negocjowały plany pozyskania z miejscowymi władzami, ustalając rozmiar pozyskania oparty na zasadach prawidłowej hodowli.

8. Unikaj praktyki uwalniania zwierzyny bezpośrednio przed lub podczas polowania.

9.Wspieraj zabiegi zwalczające kłusownictwo.

B. Chroń i urządzaj łowiska.

1. Pomagaj utrzymywać rozmaitość biotypów, co stanowi podstawę przyrody i jest gwarancja przyszłości łowiectwa, przez ochronę istniejących środowisk i ich odbudowę tam, gdzie jest to konieczne.

2. Działaj na rzecz zapobiegania niszczeniu bagien ważnych dla zwierzyny i gatunków migrujących.

3. Zagospodaruj łowiska tak, by zaspakajały potrzeby zwierzyny w ciągu całego roku.

4. Unikaj zbędnego niepokojenia zwierzyny w porze godów. 5. Prowadź wspólne działania ze społecznością rolników i leśników w celu ograniczenia szkodliwych praktyk (zabiegi chemiczne, karczowanie skarp i żywopłotów, zasypywanie sadzawek i rowów, wypalanie rżysk, itd.).